Het begon met een droom in 2002 om een bijzondere plek midden in de natuur te creëren waar we gasten kunnen ontvangen en samen met hen genieten, elkaar kruisbestuiven met creatieve ideeen, ervaringen, wijsheid en inspiratie delen. 

 

Op zoek naar die bijzondere plek belandden we uiteindelijk in een klein dorpje Markocin, 80km ten zuiden van Gdansk, Polen, midden in de bossen, met een prachtig meer op loopafstand, ook omringd door de bossen. Een boer wilde 3ha landbouwgrond verkopen op het hoogste punt van het dorpje met een prachtig uitzicht elke kant op. We wisten het meteen: dit is het.

Toen stonden we er nog niet bij stil dat mijn vader in het dorp ernaast, Osiek, geboren werd en dus de wortels van mijn familie Maternicka (Mater=moeder) hier liggen. Pas later toen we een geschikte naam voor ons landgoed zochten kwam het allemaal samen. Het bleek ook dat mijn oma Agnieszka Maternicka, een ware natuur- en kruiden liefhebber, mijn verlangen om dichterbij Moeder Aarde te leven deelde. Maternia als naam voelde dus helemaal kloppend en hiermee kunnen we ook onze eeuwige waardering aan mijn ouders uitdrukken, die het hier alles opgebouwd hebben.

 

In 2015 waren we er eindelijk klaar voor om onze deuren wijd open te doen, al was en is hier nog steeds zo veel te doen.  

 

In deze familie onderneming zijn 3 generaties van twee nationaliteiten met hart en ziel bij betrokken. We zijn er op uit om je onvergetelijke tijd hier te verzorgen .

 

Je kunt hier echt lekker ontspannen midden in de natuur, genieten van de rust en ruimte, opladen en thuis komen bij jezelf. Daarnaast kun je hier van alles ondernemen, leren en inspiratie opdoen. Over die mogelijkehden lees je op de volgende pagina's: 'Workshops' en 'Doen'.

 

 

In memoriam:

Op 29 mei 2015, net voor de officiele opening, is Roman Maternicki, de grondlegger van Maternia, mijn vader, schoonvader en opa, plotseling overleden aan hartaanval.

 

Het is leeg zonder hem en tegelijkertijd heel rijk en vol, want hij leeft voort in elk hoek van het huis, in het water dat uit de kraan loopt, in elke tegel die op de vloer ligt, in elke stap dat ik op de trap maak en in de licht die aan en uit gaat. Hij leeft voort in de leem muren die hij altijd zo leuk vond om te doen. Het gaf hem rust om zo met de aarde te werken en hij liet altijd blij zijn handen zien na het werk:"kijk, zo glad en zacht als baby handjes".

 

Op de respectabele leeftijd van 65 is hij begonnen met zijn

2e levenswerk. 9 jaar lang stopte hij al zijn kunde en ervaring hierin, en al zijn hart en kracht.

 

Eeuwig daankbaar dragen we de visie van Maternia, ingebed in die muren en die landgoed, voort. Lieve Pa, rust lekker.