'Maar ik kan niet samenwerken!'/ 'Ale ja nie umiem wspolpracowac!'

A Polish version underneath.

Tijdens het kinderfeestje dat ik in het bos kon begeleiden zeggen de jongens dat ze een hut willen bouwen, waarbij een 9-jarige stellig roept; ‘maar ik kan niet samenwerken!’. Ik vraag verbaasd: hoe weet je dat? Moeilijk uit zijn woorden komend vertelt hij dat het helemaal mis is gegaan toen hij een hut met zijn zus en andere kinderen ging bouwen.

Denkend aan het net ervoor gebeurde situatie waarbij die jongen enthousiast op een stapel droge takken klom en viel zeg ik: ‘dan ben je blijkbaar iemand die graag wilt ervaren, laat dingen mis gaan en leert het liefst van eigen fouten, toch?’ De jongen knikt, anderen ook en gaan ze een hut bouwen. Even later klimt dezelfde jongen op een liggende dode stam zonder bast en valt. Zijn broek gescheurd, schrammetjes op de huid. Ik vroeg aan hem: waarom viel je? Hij zegt: het was glad. Acha.

Podczas imprezy urodzinowej w lesie, ktora mialam przyjemność prowadzić, chłopcy chcą budować szałas. Na co jeden z 9-latkow reaguje stanowczo: “Ale ja nie umiem współpracować!” Zapytałam zaskoczona: “A skąd Ty to wiesz?” Chłopiec mocno jakajac opowiada, że kiedy budował szałas z siostra i innymi, poszlo im fatalnie”. Wracając myślami do sytuacji sprzed chwili, gdzie ten sam chlopiec wdrapujac sie na kope suchych gałęzi jedna z nich złamał i spadł, powiedziałam:’w takim razie jesteś zapewne osoba, która chce osobiście doświadczać, pozwala sobie na błędy i się z nich uczy, czy nie tak?” Chłopiec kiwa głową, inni chłopcy też i poszli budować szałas. Nieco później ten sam chłopiec wdrapuje sie na pol leżący pień martwego drzewa bez kory i spada. Spodnie podarte, a na skórze zadrapania. Kiedy się podniósł zapytałam go: co się stało, że spadłeś? A on to: było ślisko. Acha.